सुंदर माझे गाव: माझं गाव, सुंदर गाव! प्राकृतिक सौंदर्याने भरलेलं, त्याचं एक सुंदर दृष्टिकोण.
पक्ष्यांच्या जगातील विविधता मी तेथेच जाणली. आजीच्या हातच्या विविध पदार्थांचा पाहुणचार घेऊन मी जेव्हा निघतो तेव्हा आजी हातावर दही ठेवते. आपल्याकडे असे मानतात की, दूर निघालेल्या पाहुण्याला दही दिले तर तो लवकर परततो.
वन्यजनांचं आवास, हरित आणि भव्य वातावरण - हे सर्व माझं गाव चित्रपटांचं एक अंश आहे.
सर दुसऱ्या दिशेला मारुती गावावर लक्ष ठेवून आहे. तर गावच्या मधोमध बसून गावची जबाबदारी घेणारा गणपती बाप्पा दरवर्षी गणपतीच्या मंदिरात गणपती चा वाढदिवस साजरा केला जातो.
माझ्या देशाचे नाव भारत आहे. भारताला हिंदुस्तान असेही म्हणतात.
काही लोक स्वच्छतेकडे विशेष लक्ष देत नाहीत. गावकऱ्यांना विशेषतः प्रौढांच्या शिक्षणामध्ये रस नाही.
या वेबसाइटचे सर्व लेख कॉपीराइट प्रोटेक्टेड आहेत.
पहिलं स्वच्छतेचं संकेत: पाऊसाळा आल्यानंतर, जणांनी माझं गाव अद्ययावत एक नवीन रूपांतर केलं.
मंदिराजवळ एक मोठा तलाव आहे आणि तो आंब्याची झाडे, चंपकची झाडे आणि एका मोठ्या पिंपळाच्या झाडाने वेढलेला आहे. फुलांचा आणि आंब्याच्या कळीचा वास सर्वांचे लक्ष वेधून घेतो. माझे वडिलोपार्जित घर पिंपळाच्या झाडामागे आहे.
माझ्या गावाच्या भौतिक वैशिष्ट्यांमध्ये गंगा नदीचे खोरे, नैसर्गिक धबधबे, डोंगरावरील रस्ते आणि लाकडी फळी, दगड किंवा मातीची घरे यांचा समावेश होतो.
माझ्या गावात जाण्यासाठी दोन मार्ग आहेत; एक सार्वजनिक वाहतुकीने आणि my village eassy in marathi दुसरे खाजगी वाहनाने.
माझ्या गावाच्या पुढे, नॅशनल व्हॅली ऑफ फ्लॉवर्स आहे, जे भारतातील सर्वात सुंदर ठिकाणांपैकी एक आहे.
कालोघात ते सवंगडीही मागे पडले व तो खेळही मागे पडला. गेल्या दहा वर्षांत मी क्वचितच क्रिकेट खेळलो असेन. का कोणास ठाऊक? पण क्रिकेट या खेळातील माझी रुची ही हळूहळू फारच कमी होत गेली. जसं मी क्रिकेट खेळणं सोडलं, तसं माझं क्रिकेट पाहणं देखील बंद झालं. आता तर मला ‘भारताचा सामना कधी आहे?
गावात किराणा मालाचे दुकान, कपड्याचे, सोन्याचे, जनरल स्टोअर्स, मेडिकल, इलेक्ट्रिक, मोबाईल शॉपी अशी भरपूर दुकाने आहेत. गावातील लोकांना साहित्य आणण्यासाठी बाहेर गावी जावे लागत.